دروس استاد عرفانیان

1. از قم مرکز کرونای ایران سلام عرض می‌کنم. دوست عزیز و گرامی‌جناب استاد سهیل یاری گل‌دره متنی با عنوان «کروناییات!» گذاشته‌اند که خواندنی است.

1. کار تحقیق کتاب مستطاب «امالی» سید مرتضی به پایان خود رسید و از تحقیقات مفصلی که به بهانۀ این کتاب توفیقشان را داشتم محروم ‌شدم. چند شب پیش به این قسمت در مجلس 47 رسیدیم که: «وقد جاء فی الحدیث: لا سَومَ قبل طلوع الشمس(1) ، فحمله قوم على أنّ الإبل وغیرها لا تسام قبل طلوع الشمس لئلّا تنتشر، وتفوت الراعیَ، ویخفى علیه مقاصدها، وحمله آخرون على أنّ السوم قبل طلوع الشمس فی البیوع مکروه؛ لأنّ السلعة المبیعة تستتر عیوبها أو بعضها، فیدخل ذلک فی بیوع الغرر المنهیّ عنها».(2)

1. گاهی نداشتن تصوری صحیح از صورت مسئله انسان را فرسنگ‌ها از مقصد اصلی دور می‌کند. این امر البته برای بزرگانی مانند مرحوم آیت الله العظمی‌خویی و اعاظمی‌در مستوای ایشان متصور است و امیدوارم حضراتی که در همین عوالم خودمان سیر می‌کنند و با اعتماد به نفسی مثال زدنی خود را مجتهد می‌دانند یک وقت آنچه را گفته شد به خود نگیرند.

1. باب دوم «مغنی اللبیب» رو به اتمام است. در بحث عطف جمله بر مفرد، به‌مناسبت، نکتۀ بسیار زیبایی آمده.

1. امروز یکی از دوستان گرامی‌برایم متن فوق العاده‌ای فرستادند. «پدری نوشته: دختر من امروز توی اتوبوس برای اولین بار پریود شد. یه پسری که یک سال از خودش بزرگ‌تر بوده دخترم رو می‌کشه کنار و در گوشش بهش می‌گه: ببین یه لکه افتاده روی شلوارت. هول نشو. سویشرت منو دور کمرت ببند و برو خونه. من امروز خواستم از مادر این پسر تشکر کنم برای بزرگ کردن همچین بچه‌ای و بگم: مرسی بابت این تربیت درستت».

1. گاهی که گوشی تلفن همراهم به مشکلی برمی‌خورد و برای رفع مشکل به مغازۀ تعمیر موبایل مراجعه می‌کنم، طرف قدری با حوصله توضیح می‌دهد و وقتی محاسن جوگندمی‌ـ و لابد قیافۀ مات و مبهوت ـ مرا می‌بیند با حجب و حیا می‌گوید: حاج آقا! برو خونه به بچه‌ها بگو برات توضیح می‌دن. دیگر نمی‌داند سال‌ها قبل از آن که از کتم عدم پا به دایرۀ وجود بگذارد دور دور ما بوده و: